ဒါေပမဲ့ သင့္ကို မလိမ္ညာရဘူးလို႔ သင္ျပတဲ့သူက အလိမ္ညာတတ္ဆံုးလူ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေနာက္ေတာ့ သင္တေျဖးေျဖး သတိထားလာခဲ့မိတယ္။
သင္အႀကိဳက္ဆံုး အစားအစာဟာ သူ မႀကိဳက္ဆံုးအစားအစာျဖစ္တယ္။ ဥပမာ- ၾကက္သားစားတဲ့အခါ ၾကက္ေပါင္၊ ၾကက္ေတာင္ပံ၊ ၾကက္ရင္အံုေတြကို သူ မႀကိဳက္ဘူးလို႔ အၿမဲေျပာတယ္။ ဒါေတြက သင္အႀကိဳက္ဆံုးျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ၾကက္ေပါင္၊ ၾကက္ရင္အံုေတြကို သင္စားေနရင္းက ဒီေလာက္ေမႊး၊ ဒီေလာက္စားေကာင္းတဲ့အရာကို မႀကိဳက္တဲ့သူလည္းရွိတယ္လို႔ သင္ေတြးေနမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔မွာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက သင့္စားၾကြင္းစားက်န္ ၾကက္ေပါင္ေတြကို စားေနတဲ့သူ႔ကို သင္ေတြ႔ခဲ့မိတယ္။
အဲဒီေန႔က အိမ္ခန္းေတြထဲ ေျပးလႊားရင္း သင္ေလတံခြန္လႊတ္တမ္း ကစားေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ တံခါးေဘာင္မွာ သူမီွၿပီး တစ္ေနရာရာကို ၾကည့္ေနတယ္။ သင္ေျပးလႊားရင္း ပြင့္ေနတဲ့တံခါးရြက္ကို တိုက္မိတယ္။ တံခါးအပိတ္မွာ သူ႔လက္ေခ်ာင္းကို ညႇပ္လိုက္မိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အားခနဲေအာ္သံၾကားေတာ့ သင္လန္႔ၿပီးငိုတယ္။ တျခားလက္တစ္ဖက္နဲ႔ ညႇပ္မိတဲ့လက္ကို သူဆုပ္ကိုင္ရင္း သူဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ မနာဘူးလို႔ သင့္ကိုေျပာတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက အၿပံဳးတစ္ပြင့္က သင့္ကိုအငိုတိတ္ေစခဲ့တယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ သူ႔လက္ေခ်ာင္းဖုေယာင္ေနတာကို သင္ေတြ႔ခဲ့မိတယ္။
အဲဒီေနာက္ သင္တေျဖးေျဖး ႀကီးျပင္းလာခဲ့တယ္။ အလယ္တန္းေရာက္ေတာ့ သင္အေဆာင္ေနရေတာ့မယ္။ သူ႔ကို သင္မခဲြခ်င္ဘူး။ သူကေတာ့ေျပာတယ္.... "အေဆာင္ေနမယ့္အရြယ္ေရာက္ၿပီ...ေကာင္းလိုက္တာ.. နားညီးသက္သာသြားၿပီ၊ အိမ္ရွင္းသြားၿပီ" လို႔ သူေျပာတယ္။ ဒါကို သင္စိတ္ေကာက္ၿပီး အိမ္ကိုႏွစ္ပတ္ေလာက္ မျပန္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္မွ အိမ္နီးခ်င္းေတြကေန သင္သိရတာက သင္အိမ္မျပန္တဲ့ရက္ေတြ သင့္ကိုသူလြမ္းေမွ်ာ္ၿပီး မ်က္ရည္က်ေနခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ေတာ့ သင္ တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို သင္ခ်စ္မိတယ္။ ေကာင္မေလးအတြက္ သင့္အသံုးစရိတ္ေတြထဲကေန အၿမဲလက္ေဆာင္ဝယ္ေပးတယ္။ ဒါနဲ႔ သူ႔ဆီကို သင္စာအုပ္ဝယ္ဖို႔ ေငြလိုေၾကာင္း စာပို႔တယ္။ စာအုပ္ဝယ္ဖို႔ဆိုရင္ သူအားေပးတယ္.. သင္လိုတဲ့ပိုက္ဆံကို သူခ်က္ခ်င္း ပို႔ေပးတယ္။ အလုပ္လုပ္ရတာ သူဘယ္ေလာက္ပဲဆင္းရဲပင္ပန္းပါေစ... သူ မေမာပါဘူးတဲ့။ ေႏြေက်ာင္းပိတ္လို႔ သင္အိမ္ျပန္ေတာ့ သူ႔ကိုအလုပ္ရံုမွာ သင္သြားရွာခဲ့တယ္။ အလုပ္ရံုနဲ႔အိမ္က အေဝးႀကီး.. ခါးကုန္းကုန္းၿပီး အင္စိုက္အားစိုက္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ကို သင္ေတြ႔ခဲ့တယ္။
သင္ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ အလုပ္ဝင္ၿပီ... အလုပ္အတြက္၊ ဘဝအတြက္ သင္ေန႔မအား၊ ညမအားခဲ့ဘူး။ တာဝန္နဲ႔ ေနရပ္ကိုသင္ျဖတ္ရေပမယ့္ အိမ္ကိုဝင္ဖို႔ သင္မအားခဲ့ဘူး။ ၾကာၾကာတစ္ခါေတာ့ သင့္ကို သူဖုန္းဆက္တတ္တယ္။ ဘာအေရးကိစၥမွ မရွိပါဘူး.. သင့္အသံကိုပဲ သူနားေထာင္ခ်င္လို႔၊ ေနေကာင္းက်န္းမာဖို႔၊ အိမ္မွာအရာအားလံုးေကာင္းတယ္၊ စိတ္မပူဖို႔ သူေျပာတယ္။ ဒါကို သင္စိတ္ခ်လက္ခ် ယံုတယ္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး အိမ္မျပန္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္တစ္ႏွစ္အိမ္ျပန္ေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြက "သူလဲက်လို႔ ေျခက်ဳိး၊ လက္က်ဳိးျဖစ္သြားတာေတာင္ မင္းအိမ္ျပန္လာၾကည့္ေဖာ္ မရဘူးေနာ္" လို႔ အျပစ္ဆိုတယ္။
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူနဲ႔အတူ သင္ရွိေနတယ္။ သူ႔ေခါင္းေပၚကဆံျဖဴေတြကို သင္ၾကည့္ရင္း သစ္သားရုပ္Pinocchioရဲ႕ ပံုျပင္ကို သင္ေျပာျပခ်င္ေနခဲ့တယ္။ သင္ငယ္ငယ္တုန္းက သူေျပာျပခဲ့ဖူးသလို... မလိမ္ညာရဘူး၊ လိမ္ညာတဲ့လူ ႏွာေခါင္းရွည္တတ္တယ္ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ကိုေပါ့။
ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ သင္လည္း လိမ္ညာတတ္ခဲ့တယ္။ ေစ်းႀကီးတဲ့ပစၥည္းေတြဝယ္ၿပီး ကပ္ထားတဲ့ေစ်းႏႈန္းစာရြက္ကို သင္ခြာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒါေစ်းခ်တာ.. ေစ်းေပါတယ္လို႔ သူ႔ကို သင္ညာတယ္။ ဒါမွ သူ စိတ္မဆိုးမွာျဖစ္တယ္။ အလုပ္မွာ စိတ္ဖိအား၊ အလုပ္ဖိအားေတြကို သင္ခံရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါတိုင္း ေက်နပ္တဲ့အသံနဲ႔ အလုပ္မွာေကာင္းေၾကာင္း၊ စိတ္ခ်ခ်ေနဖို႔ သူ႔ကို သင္ေျပာတယ္။
သင့္ကိုယ္သင္ လိမ္ညာတတ္သူျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ သင္ဆံုးျဖတ္တယ္။ သူၿပံဳးရယ္ဖို႔အတြက္၊ ေလာကမွာ အလိမ္ညာတတ္ဆံုး------ မိခင္ အတြက္ေပါ့။
မူရင္း--- http://www.duwenzhang.com/wenzhang/qinqingwenzhang/20111115/207067....
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။
世界上最愛你的那個人
可是，你後來漸漸發現，這個教你不要撒謊的人，原來最愛撒謊。
你最愛吃的東西，注定是她最不愛吃的東西。譬如吃雞，她總說不愛吃雞腿、雞翅、雞爪，而這些恰恰是你最愛吃的。於是，你心安理得地啃著雞腿、雞翅、雞爪， 一邊納悶地想，多香多好吃啊，怎麼會有人不愛吃呢？可是，有一天你透過廚房虛掩的門發現，她正在啃你啃剩的雞翅、雞爪。
那天你在玩風車，滿房間跑來跑去，她正扶著門框不知在看什麼。你呼呼跑過去，碰到了敞開著的門，一下子就將她的手擠住了，聽見她“啊”的大叫，你嚇得大 哭。她用另一隻手攥著被擠的手，過來告訴你，沒事的，她不疼。她努力保持著的有些難看的微笑，讓你止住了哭。後來幾天裡，你看到她的手腫得像小饅頭。
後來，你長大了，讀初中，要住校，你捨不得離開她，她就說，謝天謝地你終於要住校了，我耳朵根可以清淨几天了。你真以為她嫌你在家吵得慌，於是賭氣地頭也不回就去了學校，兩個星期沒回家。後來，你聽鄰居說，你不回家，她傷心得直抹眼淚。
你讀大學了，喜歡上班裡的一個女生，經常給她買禮物，生活費花得光光的。你寫信回家，說要買輔導書，她很快就匯錢來了，說只要是買書，她支持，她現在在村 里的磚廠打工，活兒一點都不累。你暑假回家，見她沒在家，就去村外的磚廠找她。離著老遠，你就看見她了，她推著一輛裝滿土的獨輪車，腰彎成了弓形，在吃力 地上坡。
你畢業參加工作了，風風火火忙事業，天南海北跑業務，有時經過家鄉也不回。她偶爾給你打電話，只是說，沒事沒事，只是想听聽你的聲音，在外面好好乾，家里 挺好的，別掛念家。於是，你認為她真的挺好，家裡一切都好，就放了心，一年沒有回家。年底回家，去鄰居家串門，鄰居說，你這孩子，可真狠心，她去山上採草 藥，腿摔骨折了，你都沒回家照顧她一天。
如今，你和她坐在一起時，每每看著她頭上花白的頭髮，總想給她講講小木偶匹諾曹的故事，就像你小時候她給你講的那樣，語重心長地告訴她，千萬別再撒謊了，撒謊的人要長長鼻子。
可是，現在你也學會了撒謊，你買了貴重的東西，總是把商場貼的標籤撕掉，然後告訴她，很便宜，商場大降價呢。於是，她才不會生氣。你在工作上遇到了擠壓，受了很大的打擊，但是你給她打電話時，總是用很高興的語氣，說自己工作挺好的，讓她放心。
你告訴自己，今後，也要學會做個愛撒謊的人，為了她的微笑，為了這個世界上最愛撒謊的人———母親。 （曹春雷）
作者：Cping
http://yatanavasatemple.ning.com/profiles/blogs/3860373:BlogPost:39732မွကူးယူတင္ျပထားပါသည္
No comments:
Post a Comment