ျပက္ရယ္မႈကိုခံရသည့္အခါ
အားငယ္သြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ စိတ္မဆိုးရက္ပါေလ။
အႏိုင္က်င့္မႈကိုခံရသည့္အခါ
၀မ္းနည္းသြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ မနာၾကဥ္းရက္ပါေလ။
တန္ဖိုးမထားမႈကိုခံရသည့္အခါ
မေက်နပ္မႈကို ခံစားရတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွမျငိဳျငင္ရက္ပါေလ။
စြန္႕ပစ္သြားျခင္းကိုခံရသည့္အခါ
ကၽြမ္းေျမ႕ေလာင္ျမဳိက္စြာပူပန္ရေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွေမ့ေလ်ာ့၍မရႏိုင္ေလ။
စေတြ႕သည္မွ
ငါသည္သင့္အား
မာနတရားကုိ ေပးအပ္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္တည္း။
အားငယ္သြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ စိတ္မဆိုးရက္ပါေလ။
အႏိုင္က်င့္မႈကိုခံရသည့္အခါ
၀မ္းနည္းသြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ မနာၾကဥ္းရက္ပါေလ။
တန္ဖိုးမထားမႈကိုခံရသည့္အခါ
မေက်နပ္မႈကို ခံစားရတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွမျငိဳျငင္ရက္ပါေလ။
စြန္႕ပစ္သြားျခင္းကိုခံရသည့္အခါ
ကၽြမ္းေျမ႕ေလာင္ျမဳိက္စြာပူပန္ရေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွေမ့ေလ်ာ့၍မရႏိုင္ေလ။
စေတြ႕သည္မွ
ငါသည္သင့္အား
မာနတရားကုိ ေပးအပ္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္တည္း။
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
No comments:
Post a Comment